Mijn geboortestad

Ik zie en ik hoor

twee Turkse vrouwen tetteren tegen elkaar,
ik versta hen niet, ik kijk om en ze genieten
want heel de treincoupé hoort mee en verstaat niet

de wulpse negerin tikt tegen het raam
lokt de jongeman vanachter haar vitrine
ik kijk om, hij stapt door

het Marokkaanse jongetje struikelt en valt languit op zijn buik
de handjes in de vieze ijssneeuw, ik stop en wil bukken
zijn gesluierde moeder brult hem onverstaanbaar aan
trekt hem op aan zijn kap, hij krijgt een klap

het Slavische meisje en haar vriendje huppelen rond me
en vragen een cent
mogen jullie zo laat nog op straat vraag ik hen
ze lopen weg, ik kijk ze na

de clochard die druk aan het gesticuleren is tegen
het hippe meisje dat haar sigaret wegsmijt
in wat deze avond zijn slaapplaats zal zijn,
ik kijk op en vind hem cool!

Ik zie en ik hoor

een Marokaan in een rammelkar
rijdt achteruit tot hij botst tegen de sjieke auto
rijdt weer naar voor en staat geparkeerd
ik sta stil en schud mijn hoofd

2 Spaanse dames babbelen
en de zon die ondertussen schijnt en de nevel die er hangt
ik bedenk me zouden we naar Spanje trekken of naar Italië
Ik twijfel nog.

het Brussels hotel dat zijn deuren opent
voor de opvang van daklozen,
clochards zoals ik ze noem
ik vind dat straf,
ik vind dat sjiek

de dames uit de randgemeenten met hun volle winkelzakken
één, twee, drie uitpuilende zakken vol koopjes

de jonge opgetutte meisjes giechelen
de jonge gasten lopen 2 meter achter hen
in elke huidskleur kom je ze in groepjes tegen
ik bedenk dat ik ook nog jong (geweest) ben

de wafelverkoper, hij kent me al
eerst betaal ik en ik wil hem heel warm
de wafel, nu niet meer sinds mijn plan

blij dat het wintert
blij om mijn geboortestad

of van boven gezien
de witte daken en dampende schouwen
de prachtige zon die ondergaat in de Zuidertoren
de mierende mensjes
of met de ogen dicht
de claxonerende auto's
de uitzwaaiende sirenes
de aanrazende tram
de telefonerende Braziliaanse
de tikkende blindeman
zoveel impressies,
die stad van mij!