Doodmoe

En dan liggen ze eens vroeg in bed (vóór 19u) en dan lopen ze hier om 20u nog rond. TSSS! Het zijn kadeeën.
De eerste komt me een truukje laten zien met zijn handjes: je kan ze kruisen op twee manieren, blijkbaar. Ik snap het niet goed, maar toon oprecht mijn verbazing over zijn handkunstjes. "Allé, en nu naar bed, hé!! Ik kom binnen 5 minuutjes kijken en dan moet je slapen!" Of hij nog een m&m mocht eten - het zakje staat hier naast me in de zetel. Tsss!! "Tandjes slapen nu al, hoor!!"

Nummer twee komt al brabbelend wenend binnen en stort zich op mij. Nr twee is Miss Slaapwandeling ofte Sporty Spice. Als ik haar vraag me op een kalme manier te vertellen wat er aan de hand is, zegt ze me:"Mama, ik ben zooooo moe!!" Oink, kom dat tegen!!! "Meisje, als je doodmoe bent, dan blijf je gewoon in je bedje liggen en dan val je wel in slaap!" En ik die dacht dat ze door trukenbroer was wakkergemaakt en me in al haar heftigheid haar verontwaardiging hierover kwam vertellen.

Hoor ik daar plots een TOK op de deur: nummer drie....
"En, wat heb jij mij te vertellen?", vraag ik hem in alle kalmte. Hij is zo van zijn melk door mijn vraag, dat hij niet direct weet wat te antwoorden..."Je mag me één ding vertellen en dan stantepéde in bed, hé!!" Eén ding, wordt twee en dan nog en nog, had ik hem niet allang naar boven gestuurd! Hij ligt nu te roepen vanuit zijn bed en staat hier weer naast mijn zetel!

Die kinderen van mij!!! Morgenvroeg weer kleine oogjes, want dan is het weer werkendag voor mama Dita en moeten we allemaal een half uurtje vroeger opstaan en Dita zal daar zelf ook met kleine oogjes staan...het zal weer wat zijn!