Woensdag een goedkoop stofke gaan kopen. Gewoon een stevig katoentje, kwestie van het mezelf niet te moeilijk te maken.
Gisterenavond kwam de kriebeling naar boven. Op basis van een oud en veel te klein rokje, knipte ik mijn stof! Ja, gewoon met de losse hand! Achterna bedacht: heel riskant. Maar bon. Bij Dita moet alles rap gaan. En dan zat ik blok. Tsss. Heb dan al mijn creativiteit bovengehaald, want op naaitalent kan ik niet terugvallen, laat staan op een lexicon ofzo. (Toeme waarom had ik nu niet gewoon een eenvoudig patroontje gekocht).
Mijn creativiteit leek te lukken en dit was het voorresultaat.
Het moest nog afgepast worden op Sporty Spices buikje en met dat lastig plooike in de stof had ik mezelf ook in de problemen gewerkt. Maar ik had nog een nachtje om erover te slapen. Wat blijkbaar deugd gedaan heeft.
Vandaag het uiteinde van het rokje afgewerkt met hetzelfde stofje als de tailleband, de vervelende plooi (door verkeerd te knippen) in een klassieke plooi genaaid en de drukknopen ingeklopt (dat laatste was nog het moeilijkste).
En voilà, af is af! Misske blij en Dita fier.
Oh, ja en helemaal niet volgens de regels van de kunst: geen patroonpapier gebruikt, gewoon geknipt op de tast en de plastiek in de drukknoopjes zijn gebroken omdat ik te hard met de hamer klopte (haha).
2 opmerkingen:
Dat is gewoonweg een superrok. Zo'n rok zou ik ook wel willen voor één van de meisjes. Ik zie dat ook zo graag: al die kleurtjes.
En ze kan hem dragen. Dat is toch het voornaamste. Ook al heb je het niet volgens de regels van de kunst gedaan.
Ik kan bijna niet wachten tot ik zelf naailes kan volgen.
Wauw, wat een mooie, kleurige rok! 'k Krijg helemaal zin in het voorjaar!
Een reactie posten